Uit eerdere pagina´s bleek dat er twee soorten foutcodes zijn, namelijk:
- De standaard OBD2 / EOBD foutcodes
- De merkspecifieke foutcodes
In de volgende alinea wordt de opbouw van een de foutcodes besproken.
De opbouw van de foutcode.
Een foutcode is een alfanumerieke code die opgebouwd is uit vijf karakters. Het karakter op de eerste positie is altijd een letter welke gevolgd wordt door vier cijfers. De betekenis van de verschillende letters is in de onderstaande tabel beschreven.
| Letter | System |
| B | Body (carrosserie) |
| C | Chassie |
| P | Powertrain (aandrijflijn) |
| U | Network (Netwerk CAN-bus etc.) |
Tabel 1 Betekenis eerst karakter
Het karakter op de tweede positie is een 0 of 1 , de betekenis er van is in tabel 2 beschreven.
| Code type | Beschrijving |
| Standaard (P0xxx) |
De betekenis van de codes zijn vast gelegd in de EOBD / OBDII standaard en is gelijk voor alle merken. |
| Merk specifiek ( P1xxx) |
De betekenis van P1xxx codes zijn door de fabrikant zelf te bepalen, en zijn daarom ook merk afhankelijk. |
Tabel 2 Betekenis tweede karakter
Foutcodes die op de tweede positie met een 0 beginnen zijn altijd standaard codes en met een 1 op de tweede positie zijn altijd merk specifiek.
Een P1xxx code is merk afhankelijk en kan daarom verschillende betekenis hebben.
Bijvoorbeeld foutcode P1111 betekend bij een Jaguar :
P1111 Intake Air Temperature (IAT) Sensor Circuit Intermittent High Voltage
Daartegen bij een BMW betekend P1111:
Engine Coolant Temperature Radiator Outlet Sensor Low Input